Narodziny dziecka, choć są cudem nad cudami, wprowadzają w życie całej rodziny totalny chaos, rozgardiasz i zamęt – tak w pozytywnym, jak i negatywnym tego słowa znaczeniu. Jest on tym większy jeśli w domu mamy już jednego (albo i więcej) maluszka. I własnie ta sytuacja próbuje mnie przerosnąć od dokładnie tygodnia, kiedy to wróciłam z Adelą do domu.
Ami – moja cudowna przyspódnicowa 3 – latka. Wraz z powitaniem na świecie wyczekanej siostrzyczki rozpoczęła również przygodę z przedszkolem. Niewiarygodna rewolucja w jej życiu. Szykowaliśmy się wspólnie na tę sytuację już od dawna
👉 zobacz Książki dla dzieci spodziewających się rodzeństwa
ale to dopiero zderzenie z rzeczywistością daje obraz tego co dzieje się w serduszku dziecka kiedy doznaje tak silnych (choć w większości wspaniałych) emocji, kiedy próbuje sobie radzić z nimi, z własnymi myślami i wyobrażeniami, kiedy musi oswoić się ze zmianami na które nikt nie może być w pełni gotowy.
I tak, obserwacja życia mojej rodziny i uwaga skupiona na starszej córce pozwoliła mi spisać kilka spostrzeżeń. Przestrzeganie tych zasad pozwala nam zachować równowagę tak w praktycznym sensie codziennych obowiązków, jak i w stanie emocjonalnej równowagi każdego z nas, choć to własnie na starszej córce ta sytuacja odbija się najbardziej.
Staramy się z Adamem z całych sił żeby:
1. Nigdy nie porównywać dzieci między sobą
2. Nie usprawiedliwiać młodszego dziecka przed starszym. Nie mówić do starszego dziecka, że młodsze, że nie rozumie
3. Nie mówić do starszego dziecka, że jest starsza i musi zrozumieć, ustąpić, itp
4. Wciągać starsze dziecko do obowiązków przy młodszym
5. Chwalić starsze dziecko przed młodszym, opisywać młodszemu co starsze właśnie robi (coś pozytywnego)
6. Pomyśleć o dzieciach jak o bliźniętach bez względu na różnicę wieku. Traktować je jak bliźnięta względem potrzeb, bliskości, czasu i zainteresowania tym bardziej, że sytuacja wzmaga pewne potrzeby u starszaka przez co są one bardziej spójne dla każdego z dzieci.
Jeśli byłaś w podobnej sytuacji koniecznie napisz w komentarzu w jaki sposób Ty radziłaś sobie z zapanowaniem nad emocjami starszego dziecka kiedy pojawiło się na świecie młodsze rodzeństwo. Ciekawa jestem Twoich spostrzeżeń.