Przyznaj się, właśnie tak jak na zdjęciu powyżej, wyobrażasz sobie pójście swojego dziecka do żłobka lub przedszkola. Ja też. Ale nie na nas świat się kończy. Wiesz, tak jak ja, że to nastąpić musi i wiesz też, że nie wystarczy wybrać ładnego woreczka na kapcie żeby poszło gładko.

Adaptacja 

Adaptacja to nie tylko modne ostatnio stwierdzenie wśród będących na bieżąco z pedagogicznymi nowinkami, rodziców. To proces, który jest faktem. Nawet jeśli nie jesteśmy świadomi istnienia procesu adaptacji naszego dziecka do grupy przedszkolnej, to proces ten nadal istnieje. Ale trochę bez nas. I może trochę inaczej niż by się chciało. A może by tak wziąć sprawy w swoje ręce i wziąć czynny udział w życiu naszego dziecka, które doświadcza własnie bodajże najtrudniejszej rzeczy w swoim życiu?

Zacznijmy od tego, że proces adaptacji dziecka w przedszkolu wcale nie musi być czasochłonny, skomplikowany czy problematyczny. To taka rzecz trochę przy okazji. Może być tak, i możesz się bardzo zdziwić, że twoje dziecko będzie cię poganiać i dopytywać, kiedy w końcu pójdzie do przedszkola. Niestety, nie znalazłam statystyk wskazujących wprost, ile dzieci wpadło na ten iście szaleńczy pomysł pójścia do przedszkola po raz pierwszy w ochotą, nadzieją na świetnie spędzony czas i bez jakichkolwiek obaw.

Załóżmy, że szczęśliwie jesteś normalną mamą, tworzysz normalną rodzinę i, pomijając twój subiektywny zachwyt, masz normalne dziecko, które pójdzie do normalnego przedszkola. Wtedy też, mogą zrodzić się problemy, które (tak, dobrze zgadłaś), są zupełnie normalne i mają prawo wystąpić.

Aby jak najlepiej wykorzystać czas pomiędzy podjęciem decyzji o zapisaniu dziecka do przedszkola a faktycznym jego uczęszczaniem, wykorzystaj rady, jakie udało mi się znaleźć. Poszperałam w kilku ciekawych miejscach i spisałam porady skierowane do rodziców przyszłych, a w następnym punkcie również obecnych, przedszkolaków. Zapoznaj się z nimi. Jestem przekonana, że zdecydowanie ułatwią waszej rodzinie, a w szczególności twojemu dziecku, rozpoczęcie fantastycznej przygody z przedszkolem.

Rady dla rodziców, jak przygotować dziecko na pójście do przedszkola:

• nie strasz przedszkolem, zasadami w nim panującymi
• zredukuj inne stresy w życiu prywatnym dziecka i całej rodziny
•  stopniowo i w miarę możliwości dopasuj rytm dnia dziecka do tego panującego w przedszkolu
•  możliwie zwiększ kontakt z rówieśnikami  na przykład na placu zabaw
•  wyjaśniaj, opowiadaj, pokazuj – na własnym przykładzie, innych dzieci. Pamiętaj, że boimy się nieznanego
•  korzystajcie z książek dla dzieci pokazujących życie przedszkola, czynności i plan dnia
• pokazuj i opisuj przedszkole jako miejsce pozytywne ale nie wyidealizowane
• kup i przygotuj przedszkolną wyprawkę razem z dzieckiem a także dobrze ją opisz
• pozwalaj dziecku na samodzielność, nie wyręczaj dziecka w codziennych prostych czynnościach
• zostaw dziecko pod opieką niani lub dziadków jako przygotowanie do czasowego rozstania z rodzicami jeśli do tej pory było cały czas pod opieką wyłącznie rodziców
• zmniejsz zależność emocjonalną dziecka od siebie
• ciesz się razem z dzieckiem z przedszkolnej przygody
• nie obiecuj nagród, nie strasz karami za pójście lub nie do przedszkola czy pożądane lub nie zachowanie
• bądź dobrej myśli, okaż entuzjazm
• bądź pewna, że dziecko sobie poradzi, okaż wiarę i faktycznie wierz w swoje dziecko i jego umiejętności
• uśmiechaj się i popracuj nad szczerością uśmiechu
• weźcie udział w dniach otwartych, skorzystajcie z oferowanego programu adaptacji
• sama zapoznaj się z placówką by przekazać dziecku faktyczne i rzetelne informacje
• opowiadaj, że cię tam nie będzie jednocześnie nie strasząc swoją nieobecnością
• rozwijaj samoobsługę dziecka
• zorganizuj spotkanie z innym przedszkolakiem
• wyjaśnij dlaczego dziecko musi pójść do przedszkola
• spróbujcie zaprzyjaźnić się z przedszkolakiem z tej samej grupy
• uprzedzaj, przypominaj, że za miesiąc, tydzień, jutro rano
• nie wyolbrzymiaj znaczenia pójścia do przedszkola – to normalna rzecz i wyzwanie ale nie zależy od niego istnienie wszechświata
• nie przeginajcie z ilością rozmów
• sprawdź, czy pamiętałaś o tym wybierając żłobek lub przedszkole – utwierdzisz się w swojej decyzji

Rady dla rodziców przedszkolaka: 

•  początkowe krótsze wizyty w przedszkolu
•  nie rozpoczynajcie powrotu do pracy od pierwszego dnia w przedszkolu
•  troskliwe ale stanowcze pożegnanie, bez przeciągania
•  nie okazuj własnych negatywnych uczuć i myśli na temat przedszkola
•  współpracuj z pracownikami przedszkola
•  ubierz dziecko w wygodne zwiększające samodzielność ubranie
•  dotrzymuj słowa co do godziny odebrania dziecka
•  nie komentuj i nie omawiaj zachowania dziecka i wydarzeń z przedszkola przy maluchu
•  jeśli masz rodzeństwo w podobnym wieku spróbuj umieścić dzieci w jednej grupie
•  pozwól dziecku na zabrane do przedszkola własnej zabawki, przytulanki lub kocyka
•  zainteresuj się nawiązywaniem kontaktów, wystąpieniem ewentualnych problemów – dopytaj przedszkolanki
• nie wypytuj dziecka zaraz po opuszczeniu przedszkola, poczekaj aż samo zechce ci opowiedzieć jak minął mu dzień
•  jeśli mama nie jest w stanie emocjonalnie udźwignąć ciężaru rozstania, niech malucha do przedszkola odprowadza tata lub ktoś bardzo bliski i zaufany
•  witajcie się z uśmiechem każdego popołudnia
•  zaakceptuj i wykaż zrozumienie stresu, obaw i dziecięcej niepewności
•  poświęć dziecku czas po odebraniu go z przedszkola szczególnie w pierwszych tygodniach
•  ujednolić rytm dnia w domu i przedszkolu
•  pośpiech, roztargnienie i nieprzygotowanie rodziców na wyjście do przedszkola bardzo stresuje malucha. Postaraj się nie pakować dziecka co rano w nerwach
• przynajmniej na początku nie wypytuj dziecko o jedzenie a o zabawę
• nie zabieraj dziecka do domu jeśli płacze przy rozstaniu
• nie przekupuj dziecka aby zostało w przedszkolu
• nie wykorzystuj chwili nieuwagi dziecka albo zabawy żeby się wymknąć

To, że dziecko płacze lub rozstać się nie chce nie oznacza niczego złego. Nawet najlepiej przygotowane dziecko odczuwa lęk i jest to zupełnie normalne. Tak samo jak dziecko, które chętnie biegnie do przedszkola nie oznacza, ze jest mu tam lepiej niż w domu. Nie doszukujmy się dziury w całym. Bardziej chodzi o to, że jeśli na co dzień dotrzymujesz słowa co do godziny powrotu do domu, to dziecko będzie wiedziało, że się zjawisz. Podobnie z wymykaniem się. Jeśli wychodzisz na zakupy a dziecko o tym nie wie bo wymykasz się w tajemnicy to nic dziwnego, że czuje się rozczarowane, nawet oszukane.

Wyluzuj

Jeśli wiesz, że masz fajne dziecko a ty jesteś fajna mamą – nie może być tak źle. Nawet te uczucia, które tobie wydają się zbędne przez swój negatywny wydźwięk, są dziecku niezbędne do prawidłowego rozwoju. Nawet to przysłowiowe wyrywanie sobie łopatki w piaskownicy – przecież jako mama tego nie zrobisz, prawda?

Więc kochana, życzę wam ciekawej przygody!